Hani içinde sebebini bilmediðin bir hüzün taþýrsýn
Boþluktan boþluða savrulur
Bir türlü saðlam bir zemin bulamazsýn
Nereye bassan altýndan kayar gider
Elini attýðýn dal kurur ya hani
Ýþte böyle bir hal...
Halimi tariften acizim aslýnda
Kelimelerin elinde oyuncak oldu duygularým
Heceyle baþlamýþtým
Bu satýrlarý yazmaya
Kafiyeden ölçüden ýraða düþtü kalemim
Bir mýsra karaladým
Seni anlatmaya hazýrlanýrken
“Perçinlenmiþ adeta yüreðin yüreðime”
Arkasýný getiremedim
Sevgimi ifade etmeye yetmedi kelimelerim
Senden baþka tek sözcükte kalmadý lûgatýmda
Belki incitiveririm diye de
Korkmuyor deðilim
Gözlerime dokundukça bakýþlarýn
Zemheri yüreðim bahara dönüyor bir anda
Ne olur
Kaçýrma gözlerini
Kar yaðmasýn sineme
Hani seni övmeye kalkýþmýþtým
“Yüreðin yüreðime huzur veren sýðýnak”
Beni býrakma demiþtim
Sensizliðin soðuðunu
Ýyi biliyordum çünkü
Sebebini bilmediðim hüzün dedim ya
Aslýnda biliyorum
Ya terk edersen
Murat CANBOLAT