geçmiþe dönüp yaþanmýþlýðý yeniden yaþamak ve ya yaþamaya çalýþmak insanýn içini yakýyor. yakýyor ki ne yakýþ. munzur daðlarýnýn zirvesinde özgür bir doðada yaþýyan bir ceylanýn ovaya indirilmesi, bir hayvanat bahçesinde yaþamýný sürdürmesi gibi acý ve yakýcý. o ceylanýn seke,seke kayadan kayaya zýplayýp kekik kokulu doðada otlamak istemesi ve bunu yapamamasý o kafeste özlem duymasý munzur daðlarýnýn zirvesindeki yaþamýna. ürkeklik olur,korku olur eskiye dönüþte, yaþanmýþlýðý yaþamak yeniden. acabalarla dolar tüm duygularýn bulmaya calýþýrsýn o eski günlerini arar durursun. bir an bir an buldum dersin beynine hücum eder bütün korkular, umutsuzluklar, çekingenlikler. uyuþur beynin karýncalanýr ve sen geriye dönüþün imkansýzlýðýyla acý çeker durursun. yok dostum yok yaþanmýþlýklarý yeniden yaþamak imkansýz. o eski yaþam güzelliklerini bulamazsýn bulsan da korkularýn býrakmaz seni ya bulup yeniden kaybedersem diye..
Fikri Küçükukur
Sosyal Medyada Paylaşın:
merhabaikigözüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.