Sen haþlanmýþ bulgura kaþýk salarken, Zenginin finosu bonfileyi yutuverir fakirim... Sen salama sucuða vitrinlerden bakarken, Zenginin çöplüðü doluverir fakirim... Sen maaþýný otuz güne bölerken, Zenginin bir kahvaltýsý tutuverir fakirim... Sen otobüs duraklarýnda sýra beklerken, Zenginin mercedesi tozutuverir fakirim... Sen gülmeyi çoktan unutmuþken, Zenginin kahkahasý gaz kesmeski fakirim... Sen insanlýða deðer verirken, Zenginin parasý alýverir fakirim... Sen dik dur ayakta, eðilme sakýn, Zenginin de malý bitiverir fakirim...
( AÇIKLAMA: Zalim olan, çevresindeki aç insanlarý, fakirleri, garipleri görmeyen gözlere ve gönüllere sahip zenginler kastedilmiþtir. 1998 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
borani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.