Ne zaman bi ayrýlýk rüzgarý esse, Baþlar yaðmur penceremde... Sanki içimi okur gibi Ne zaman gitse ellerin ellerimden, Baþlar gökyüzünün yaðmuru. Bizemi aðlar,boþa geçen zamana mý bilemem...
Öyle çok alýp götürdü ki hayat, Artýk ne zaman hangi kayýðýn kýyýya vuracaðýný bilemiyorum, Öyle çok yorgunum ki, Sadece güvenli bir omuzda uyumak istiyorum.
Herþey yerle bir olsada, Hayat her zaman mutluluktan ibaret olacak deðil ya, "Buda geride kaldý" deyipte üstünü çizmek kolay bazen. Yeterki büyük yürek olsun insanda, Yeterki ýþýk olsun.
Herþeyi bir kenara býrakýp, Acýlarýn bittiði yerden tekrar doðuyorum ben. Yüzümdeki o kocaman gülümseyiþle, Bir elimde kocaman yüreðimle, Diðer elimde sýmsýký tuttuðum umudumla yürüyorum o sokaklarý bir bir. Ve biliyorumki hayat sadece acýlardan ibaret deðil. Hayat bu kadarda kötü deðil.
Bir gün dahi olsa kahkahalarla gülücükler yayarken etrafa Birgün hayata isyan edip, boyun eðmek en büyük haksýzlýk olur ona.
Sabiha Çýtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sabiha1912 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.