tutkuyu o gece vurdular yaðmur serpiþtirirken damlalarýný gözü yaþlý bir kuþ çýrpýnýr pembe-beyaz çiçekler arasýnda gökyüzü sensizlikle kapalý vurdular tutkuyu fark etmedin sen
niçin ýrmaklar hep tersine akar irin kaplý vicdanlar kör olur gerçeklere daðlarýn heybetinden korkan boðulur düþlerinde
istesende yakalayamazsýn kediler yün toplarý ile oynarken hatta öykülerde fareler yerken kaþarpeyniri nafile
vurdular tutkuyu sustu herkes belki her kimse hiç biri birþey görmedi gösteremedi bülbüller ötmedi gül bahçesinde kargalarýn düðünü vardý bir daðýn yamacýnda vurdular tutkuyu yemyeþil bir ormanýn aðladýðý kimsesizler zirvesinde
sularýn þarýltýyla aktýðý bir mekanda hissiz farkedemedin sen olanlarý olabilecekleri
birilerinin herdaim körmü olur gerçeðe gözü görülmez mi doðrular bir amanýn gördüðü gibi
gök kubbede dostluða göz kýrpan yýldýzlar kaç milyon yýl önce gerçekleþtirdiniz bu eylemi
ya da tutku mazide kaldý fark etmedin edemedin seni bileni bir de ......
Sosyal Medyada Paylaşın:
dramalı55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.