ANKARAYA ÖZLEM..
ankara gençliðimin
en deli günlerinin
geçtiði büyülü þehir
harçlýðýmýz bittiðinde
bahçelide yüzümüze kömürkarasý sürüp
kömür taþýdýðýmýz
ondokuzmayýs satadýnada
demir kapý deliklerinden
galatasarayý seyrettiðimiz kent
hani seni hiç sevmezdik ya
dalga geçerdik yahya kemalin þiiriyle
ankaranýn istanbula dönüþünü severiz diye
aslýnda biz seni çok severdik
güzel ankara
ulusta yürümeyi
kýzýlayda kitapçýlarda dolaþmayý
milli kütaphanede çalýþmayý
çiflikte dondurma yemeyi
hacýbabanýn bekleten dönerini
aspavanýn kýymalý pidesini
herþeyden çok
cumartesi küçük tiyatrodaki oyunlarý
harbiden severdik
kýþýnda kýþ gibi olurdu hani
kara doyardýk sende
körler okulunda çýngýraklý topla oynanan
futbol maçlarýný ilgiyle izlerdik
bir baþka olurdu
bizim okulun veleybol maçlarý
hele hacýbayramý veliyi
o yüce insanýn dergahýný
august tapýnaðýna dokunmadan
yaptýðýný düþününce
ruh inceliðinin karþýsýnda
erirdik
hayrankalýrdýk ona
güzümde tütüyorsun
ankara
anlaþamadýðýmýz öðretmenlerimi bile özledim
ismet hocayý
tevfik hocayý
çýtak hüseyin beyi
beytepe hiç aklýma gelmiyor
biliyormusun
yemekhanedeki bardak savaþlarýný
yýldýz anfi önündeki
taþlaþmalarý
hiç hatýrlamýyorum
sadece
mücella haným
imzalý
çýkýþ belgemi
aldýðým günü
unutamýyorum
DRAMALI55 30.4.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.