Yasak Mevsim Korkusu

Yasak Mevsim Korkusu

gözlerimin beþiði sanrýlarýmda her ýlýk yaprak
günahsýz bir mendildeki ilk kan lekesi kadar ezik
ben sensiz ölürsem bütün eceller dul kalýr sonrasý
sonrasý tufan deðil hiçbir sonumun yeþil saçlarýmda
yeþil saçlarým sarardýðýnda hýzlandý kargaþa


çocuklar yolsun istiyorum üzerimdeki çiçekleri
kavak aðaçlarý olur mu bilmem ama sanýrým
sahiden dökülürüm karýþmak için sendeki kýrlara
belki...
yaylým ateþindeyim anýlarýn
ayaðýmý bastýðým taþta bile
beni vura vura söndürdüðün yerde sokaðý oluyorum
seni özlemenin
sokaðýmda yoksun sokaðýmýn bir adý yok
ve geleceðin gün öleceðim
sokaðýmýn adý sadece sen olacak...

artan sonbaharlarla yýkýyorum yoðunlaþan heyecanýmý
yasak bir mevsim korkusu sarýyor her anýmý korkmamalýyým
buz gibi sabahlarýna uyandýðým bu dipsiz kuyunun çýkrýðýnýn ucunda
isimsiz hazanýma kýrgýn bir kýr kuþu
bütün iklimlere yabancý bir göç zamaný yaðmuru olsa da
korkmamalýyým...








Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: