YAKIN
Aþka yakýn bir söz söyle!
Daðýtmadan yüzünü, sesini titretmeden…
Okul avlularýný doldurduðu saatte çocuklarýn
Yaylým hüzün yayýlýrken sevgi
Kendisi olmaksýzýn ve
Bedestende deðeri azaltýlmýþ bir eþya gibi
Aþka yakýn…
Hiç deðilse!
Aþka yakýn olsun;
“ Bir öndeyiþin öndeyiþi” gibi…
Balrengi otlarý anýþtýrsýn, eylüle doðru iyi bi ezilen
Durduk yerde iyi bir þey çaðrýþtýrma, ama kötü de olmasýn
Sesini titretme! Kararlý olacaksan,
Hüzün virtüözü bir gramofon kadar ol!
Dolandýrma sözü, yarý açýk bir kapý aralýðý baksýn gözlerin
Kesici sözler arabul, etimde duyayým sesini
Býrak! Bir kez de yakýn bir aldanýþlýk olsun
Anaforunun çektiði.
Söyle! Söyle!
Yakýn olsun, býrak!
Yakýn olsun, toparlarým ben…
Tozkoparan bir yerde etrafa daðýlan þeyler gibi
Yitirmiþ, bulamamýþ, aranan…
Son sözünü söyleyemeden ölmüþler gibi
Sýrra kadem bastýðý gibi, o ” hiç terk edemez” sanýlanýn
“Fýrsat bilip, bir ayýn bulut arkasý karanlýðýný,
Býrakýp gitmiþ hani bir ev eþyasýný...”
Onu bari, hiç deðilse…
Hadi!
Birincil deðil, ikincil…
Sevi deðilse de ona yakýn…
Sevgi deðil daha baþka…
Gülümser bir hüzünleyse de, asla sevinçten deðil…
Çiçekse elbet zehirli…
Ve bardaktan boþanýr gibi mavi…
Kendi dalýný kesen fýkrasýný söyle,
Ben gidince…
…
…
Çat kapý çattý geldi iþte!
Songusu ince gülümseyiþin, þu…
Kaldý kâgir çizgiler, çok evvelden metruk
Ýnsan oturan þu yüzümüzde.
Bizimki;
Ýyi þarký,
Kötü beste.
Söyle!
Aþka yakýn olsun, n’olur…
Hiç deðilse…
Fetih Doðru
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.