SANIRIM YORULDUM
Sanýrým yoruldum
Herkesin gözlerinde seni aramaktan
Söküp atmak isterken seni aklýmdan, dahada baðlanmaktan
Yoruldum, içimde bittiðini sandýðým duygularýn daha da çoðalmasýndan
Sana çýkmamasýndan yürüdüðüm yollarýn
Gördüðüme bakmamdan deðil de baktýðýmý görmekten yoruldum
Katil düþler kuruyorum kendime
Baþrolünü yine sen oynuyorsun
Terk etmekten korkmuyorsun ki beni öldürmekten korkasýn
Aylardan yine aðustos
Tam bir ay geçmiþ ayrýlýðýn üstünden
Bin yýla bin ömür eklercesine
Beni terk edeli beri
Yorgunluk sürüyorum gözlerime
Oysa bizi var eden
Nisanýn on dördü deðil miydi?
Dün yine ararken seni baþka tenlerde
Sokuldu koynuma usulca yalnýzlýðým
Biraz deðiþtiðimi fark ettim
Bakýþlarým benim deðildi artýk
Kaçmak istercesine herþeyden, sana takýlmaktan yorulduðumu fark ettim
Þimdi kaldýrýmlarýnda þarký söylediðim sokaklarda yürüyorum
Bir sigara eþliðinde...
Dumaný sen, külleri ben olan
Ve ardýnda
Alacakaranlýk bekliyor beni sonsuz bir gecede
Uyumak, unutmak olmuyor bazen
Unutturmalarda unutturmuyor zaten
Artýk yorulmaktan da yoruldum sanýrým...
Ardýna bakmadan gidiyorsun ya gayrý
Bana yetim bir yürek býrakarak
Yorgun, kokmuþ, aðýr ve aksak
Söylüyorsun son sözünü kirpiklerinle geceye
Þimdi…
Seni döndürmeye ne sözlerim fayda verir
Ne de verdiðim çabalar seni unutmak için
Söylerken son sözümü bu þiirde
Git diyorum...
Git!
Bana
Zamana
Ve ayrýlýða
Bakmadan git...
Aytaç TEMEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.