Mevsim bahar elimde boþ bir çerçeve dalýp gidiyorum hatýralarýn öldüðü kente Bir yaðmur sürüklüyor beni seni ilk gördüðüm yere dýþarýda rüzgâr estikçe ben üþüyorum Gözlerim miadý dolmuþ aþklar gibi,yüreðim yangýn yeri Bir sigara yakýyorum senden aldýðým nefesle, biraz daha tüketiyorum beni...
Yýkýk kentlerden geçiyorum evler, arabalar ayýrýyor seni benden Yollar uzadýkça uzuyor gözlerimde bir dað gibi çöküp dizlerimin üzerine Af dilemiyorum affet demiyorum gözlerine bakýp son kez gidiyorum...
Uykusuz bir gecede sayfalar dolusu özlem biriktiriyorum Gün doðmasýn istiyorum üzerime akrep yelkovan darmadaðýn olsun istiyorum Kursaðýma ilikleyip ayrýlýklarý þizofren bir gidiþ býrakýyorum gece’ye Takatimi zorlayan sevda bilmiyor mu depremler oluyor beynimde Þerefsizliðine içiyorum her gece, þerefine sövüyorum bu gece Ýnan bana bitsin istiyorum artýk bitsin ana avrat sevmelerim bitsin…
Aytaç TEMEL Sosyal Medyada Paylaşın:
aytactemel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.