Arada Bizi Düşün

Þekerin baðrý yara bahtý kara demliðin,
Gittiðin günden beri seninse haberin yok.
Elin deðince çaya ülfetti yarenliðin,
Erguvan mevsiminde sana dair hasret çok.


Gamzenle zemheriler olurdu ipek bahar.
Dudaðýnda karanfil açardý alev alev.
Seninle þen olurdu ateþteki öksüz har.
Ayaðýnýn tozuyla kademlenirdi hep ev.


Gülistan sayfasýydý gülüþün ince ince.
Dem alýrken has mevsim þenlenirdi dört yöre.
Katmerlenirdi ülfet meclise sen gelince.
Çaya haz katan sendin kitab-ý aþka göre.


Ellerindi incecik hayallerin has gülü.
Acý çayý zemzeme çevirirdi gülüþün.
Sen gidince sarardý çayýn siyah kakülü.
Teþrif etmesen bile arada bizi düþün.
Ankara,03.09.2011 Ý.K





Sosyal Medyada Paylaşın: