Yoksul bir kuþ bir kanadýný satacak biraz daha bulut için Bu sefer bir þiirin kadavrasý açýlacak içindeki kaðýttan kuþlarý görmek için.
Düþlerin daðýnýklýðýný tara en son aðladýðýn tarihinde, Çaldýðýn aðýzlarý, dudaklarý geri ver nöbetçi sevdalara, Yaptýðýn makyajlarý bir bir akýt boyama öykülerine, Çýkar dilindeki kilitli inkarý ve tekrar koy kekeme rüyalarýna Kýlýcýnýn ucundaki ayrýlýk damlalarýnda görünür tüm hikayen…
Bileðime kazýdýðým mýsralarý saçlarýna doladýðým gece, Biliyordum aslýnda içindeki ýrmaðýn kaçak bir göçmen olduðunu, Ama yine de ispiyonlamadým seni kendime, Pastel bir baykuþtum ben o gece duvardaki tablonda asýlý…
Farkýnda bile deðildin kum saatinin kumlarýnýn bittiðinin, Ama yine de ters çevirdin gözyaþlarýnla birlikte, Uyudun. Denizin açýk kalmýþ üþüteceksin dedim. Umursamadýn. Mýrýldanarak düþ yordamýyla bir rüyaný arandýn. Kirpiklerin tam otuz beþ sayfaydý.
Ne hazin senin için, Kurþun kaleminin kurþunuyla parçalanmayý göze almak, Birkaç bakire çiçek için.
Yüreðiyle gramofon çalan menekþe, Kapýlarýn kapýlarýmý açýyor, Kapýlarýn kapýlarýma çýkýyor, Ýnce bir düþ tabakasý oluþuyor aramýzda, Uykularýnýn üstündeki o küçücük acý izi kayboluyor sanki, Operadaki mor kokulu, salkým saçak güvercin, O kadar derinden koparmýþlar ki yapraklarýný, Renklere bile tutunamýyorsun yorgunluðundan, Uyu, daha çok uyu, yalnýzlýðýný bir meleði koklar gibi içine çekerken…
Ne garip, bir aðacýn huzurlu bir köküyüm sanki, Ýstesem de yýrtýlmaz sanki siyah beyaz suretim, Kanýmýn içinde gezinen bu fýsýltýlý þarkýlar, Odanýn içinde bir yaðmur yaðýyor sanki piþmanlýðýyla, Þimdi ýslanmalar zamaný, sessizliðin demini aldýðý bu zamanlarda.
Geç oldu, Sahi kaç geçiyordu acýyý unuttum. Biz gidelim, Yine gölgelerimiz kanasýn eski zamanlardaki gibi…
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.