Þu an kendi resmini çiziyor insanlar Bazýlarýnýn kaðýdý dopdolu, Bazýlarýnýn ise bomboþ. Bense sadece kendi resmimi çiziyorum, Çünkü yanýmda kimsem yok.
Sen yalnýzlýk nedir,bilir misin? Soðuk odalarda tek baþýna düþünmek, Tek baþýna aðlamak ve Tek baþýna gülmek...
Ýþte ben o soðuk odada kaybolmuþum. SEN yoksun,nefesin yok, Hiç kimse yok...
Bir de dost derler, Sen beni en kötü anýmda Yapayalnýz býrakýp gittin. Hani söz vermiþtik,ayrýlmayacaktýk? Niye beni benimle býraktýn?
Ýþte kaðýt artýk bomboþ. Senin yüzünden dolduramýyorum. Hadi gel!! Sen gelirsen her þey güzel olacak Bu kaðýtta her daim dolu olacak. Ama þunu unutma, Sen gelsen de ,gelmesen de Yerini hiç kimse dolduramayacak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyla SAYIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.