Mademki, bir perçem candým ve hoyratça emdim memeni, sýnýrsýz gecelerde esirgemedin þefkatini uykusuz, niye doðurdun be annem, þefkatini...
Mademki, üþütmeyecektin üþümek pahasýna karanlýk gecelerde, bayram gecesi gün doðumuna deðin kete piþirecektin yorgun gözlerle, niye doðurdun be annem, uykusuzluðunu...
Mademki, yüz düþürsemde onsekiz delikanlýsýnýn isyankar tavrýyla, en çok sekiz dakika sürer kýrgýnlýðýn, yine giyersin merhamet hýrkasýný niye doðurdun be annem, merhametini...
Mademki, ölümdür bir yanýn, öbür yanýn kara toprak, keskin bir býçak gibi asýlý kalýr baðrýnda özlem, niye doðurdun be annem, özlemini...
Mademki, tutsak olacaktýn bana, yani doðurduðun oðluna, kendi yapan kendi tapan, bir putperest gibi, niye doðurdun be annem, tutsaklýðýný...
Ýbrahim Erol gazete54.com 1 Eylül 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
iberata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.