HELE DUR
Kucak açtýk kaçaklara gel diye,
Kimden akýl alýyoruz? Hele dur.
Cümbüþ ile davul, zurna hediye,
Hangi telden çalýyoruz? Hele dur.
Dýþ düþmanlar tuzaklarý kurdular,
Ýnsanlýðý can evinden vurdular.
Ta meclisin kapýsýna durdular,
Cennet yurdu bölüyoruz; Hele dur.
Baþlar yere inmiþ, ayaklar baþta,
Askerimiz bitmez kutlu savaþta.
On dokuz, yirmi de, yirmi bir yaþta,
Boþalmadan doluyoruz; Hele der.
Baþ belasý Ýmralý da beslenir,
Finolarý etrafýnda süslenir.
Koç yiðitler karlý daða yaslanýr,
Kahrýmýzdan ölüyoruz; Hele dur.
Türk Halký gaflete düþmüþ uykuda,
Bu hamur böylece gitmez bu suda.
Haklýnýn hakkýný verecek Huda,
Hakka doðru yürüyoruz; Hele dur.
Ayaz’ým Albayrak göklerde durur,
Doðrular her zaman eðriyi vurur.
Bir bakarsýn aslanlarým kudurur.
Burnumuzdan soluyoruz; Hele dur.
Ahmet AYAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.