Şeytan Kıskandı...

Gülümseyerek bakýyordu,
Öyle güzeldi ki.
Göz pýnarlarýmdan aktý ta!.. içime,
Ilýk ýlýk;
Titreyen yüreðime.

Öyle masumdu ki,
Kýskandýracak kadar þeytaný.
Anlayamadým;
Tutarken o sýmsýcak ellerini,
Kör olasý gözlerini.

Pençesini saplamýþ da kalbime;
Çalý, diken gibi sarmýþ bedenimi.
Ölüm uykusuna dalmýþým sanki.
Sýzlýyor acýlar içinde yüreðim,
Kanayan yara gibi.

Uyandým ;
Bitmesin dediðim rüyadan,
Sarýldým þimdi kabuslara.
Anladým ki yalanmýþ her þey,
Yalan, yalan…
Düþtüm dipsiz uçurumlara.


Erdinç Sert
Sosyal Medyada Paylaşın: