ÇEYİZ LEKESİ...
Hadi gel bu gece...
Daha görmeden güneþ beyazýný en renksiz halinle gel...
Tozlar yutuyorum dilimin tüy köklerinde kalan
Siyah poþet içinde hayvan postu hala sýcak
Bir kaç damla kan dökülüyor çeyizden bozma oyalarýn üzerine
Uðursuzluk bu!
Sana bana ona herkese ses veriyorum
Ve diðer yanda kabartýp kulak zarýmý yontuyorum týrnaklarýmý
Alevlerin dölleri saçýlýp etrafa,
Tüm evren gebe korlara
Heryer günah yanýðý...
Cahillerden tutunan dilek aðaçlarý köklerini basýnca tuza
Döküldü çabutlar dallardan uzaða
Kalmadý gelinlik kýzlarýn çarþaf lekeleri ve doðmamýþlarýn seviþmeleri...
Gül aðaçlarý dibinde çelik çomak oyunlarý
Yýkýldý evler...
Siz zavallýlar evren iki dirhem bir çekirdek olup sardý düþlerinizi
Zenginlik neydi ki ellerimin is lekesi
Kaptýrýp kendimi yolun soluna göremedim saðýmdan geçenlerimi
Gözlerimin rengi akarken yastýða
Kahrolasý nefsim uydu yine dört bacaklýya
Yazmak için biriktirdiklerim belimin gamzelerinde boðuldu...
Hadi gel
Hadi gel
Güneþten renk alýp gel,
Hayýr dokunmasýn tenine alevlerin merhameti...
Yýllar geçtikçe unuttum o günü
Ahmak baþýmý yasladýðým yerde sancýlar birikti...
Hadi gel yeni kafesler ve kurt kapanlarý var bahçede
Sana tuzaklarým...
Öyle çok özledim ki seni ve bir o kadar unutarak yaktýðým takvimleri
Sana inat ama yine seninle...
Hadi gel!
Gelmelisin...
Tenimin rengi unutmadan
Ve deðiþmeden inançlarým
Bir yaprak daha düþmeden çýnarýn köküne
Üzerine okuyup üflediðim küfürlerimi duymadan
Þiddetli sancýlarým arasýnda gelmelisin
Bugün eylül bugün hazan
Gittiðin ay içinde tutunup gurursuzluðuma
Yüzümden düþen bin parça eþliðinde
Vücuduma çakar gibi çivilerini
Bir tahta parçasýna tutunup
Kahvelerin hatýrý için gelmelisin
Hadi gel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.