SOYSUZ BOŞLUK

Tahta bir beþikte sallanýr gibi sallasam dünyayý
Ellerimde kahramanlýk hikayeleri
Hüküm bilmez dilimle dinine yaðdýrdýðým küfrümle
Kör gözüne ecdadýna sövsem

Tükenmek bilmeyen bu öfke
Uyup þeytana akýtsam logarlara beyninin parçacýklarýný
Uzun parmaklarýn dokunurken piyanoya
Bir piyon gibi ahþap üzerinde oynatsam duygularýný
Ben gibi kandýrýlmak...

Kaldýrýp bir daða iffetini zorla elde etsem geleceðini
Saklayýp seni kýrýklarýma birer birer bölsem hibe edilmiþ etlerini
Karanlýklar ülkesi
Soyumun soysuz sahibi...

Leþin ne kadar da keskin bir koku
Huzur bunda...
Yalan söyleyen diline tuz ekip daðýttým içime
Zehir gibi tat daðýldý boðazýma

Ben öfke nöbeti maðduru
Nefsi müdafaa kurtuluþu
Hakketmedin mi bu sonu
O hakkettiði yerde
Ateþin en derininde
Kurtarýcý mezarlýk yolcusu...

Bugünü çýkardým aradan
Yarin benim yeni yalaným...
Bir fincan sekere bir damla kan akýtýp sundum tahtýna kurulmaya çalýþanlara
Yeni 3 kaðýtçýlarýn yeri 3 bacaklý sandalye
Bu tuzakla ipini çekip yakaladýðým fareyi cývýltýsý eþliðinde aðýrlaþtýrýlmýþ müebbet hapsine çarptýrdým

Daraðacý gölgesinde
Ellerim baþýmda
Dinledim boþluðun sesini...
Altýmda yatan altýna yatan aksi varlýk

Aksini iddia edip kurgularýma þüpheli hareketler ekledim
Girdiðim çukura götürdüðüm düþüncelerim düþünce beynimden aþaðý
Ýþkence odasý tek tesellim
Bir demir parçasý kasýklarýmý yýrttý
Kürtaja teslim özüm tenekeden bir kutu içinde
Aðýr kanamalý ayrýlýk
Derime enekte edilen zehir
Ýçimden söküyorlar senden arta kalanlarý...

’’Hatýrýmda kalan son aný
Bir vagondan sarkmýþ basýn
Gözden uzaklaþana kadar alay edip yasýmla
Ellerini yel deðirmeni gibi býrakýp rüzgara
Son satýr kokun dokundu simama...’’

Yükselen tanrý sesi
Ýþte bitiþin baþlangýcý...

Þeytanýmý kafese koyup meleklerimle Nirvana’ya dokundum
Cennet kapýsý önünde tutundum mahremiyetime...
Artýk masumum....

Sosyal Medyada Paylaşın: