.
.
Murat Mahya Gürses
Pamuk Taþýn Amentüsü
önüme akýttým iki gözümü
hayali bir þarap gibi
ekmeði mushafý bir bir saydým
sonra dünyayý kavradým
kavradým sandým aðýrlýðýnca...
mürayi gülüþler gördüm neden sonra
kavruldum...
zamansýz bir fosfor parlaklýðýnda...
yemiþler devþirdim de renk renk
ruhuna uzanamadým turnalarýn
ikindi bir þeyler fýsýldar gibiydi
adayamadým canýna kulaðýmý
kutsallýðýnca...
adýmlar saydým hayta hayta
saydým ki kavuþurlar sonsuzluða...
nice edalar unuttum Aksa’da
baþkentine sürgün olamadým
yýllarca...
bir bebekti oysa her þey
herkes gün gibi ortada
itiraflara sýrdaþ oldum
oldum ama...
sýrrýma sýrdaþ olamadým
sadýkçasýna...
yýlkýlarý çýldýrtan bir hazla
tanklarý taþladým ben
ellerim de pamuktan taþlar
nice çelik zýrhý yýktým da
bir kalbi yumuþatamadým demir misali
davutcasýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.