I
Doru atýn týrýsa kalkmasýyla baþlar cengimiz
Kös vuruþlarýnda mehteran
Has dur zaman!
Orta direkli kara yazgýlý kýl çadýrda üryan
Doðuþlarýn muþtusunda gün
Bir ayinin tütsüsü Issýk gölüne vurulan
Sakýz aðaçlarýnda dileði þaman bir ana
Atasýnýn taþ dikitine açýlan avuçla asude
Dileðin tek tengriye akýþý ötelerden avuç avuç
Bey toylarýna aþina yüzlerin kutlu töresi
Aksakallý sözlerin tutulmasýnda sýr
Kýrkým zamaný koyunlarýn
Konargöçer düþlerde otaðý
Kargý ucuna asýlan al mendil
Ortasýna dikili obanýn murat
Yurt bellendi yaylaklar
Bir yanda kuzularken mevsimsel dönðü
Öte yandan soy verdi
Boy verdi balalar
Gürbüz oðlanlar çayýrda tutuþtu güreþe
Gerilen yaylarýn hedefinde bir ceylan
Bir nara bekliyordu Çin ilinde ahali
Ve vakit ermemiþti daha kim bilir
Lakin ne Kürþadlar büyüyordu soy soy
II
Çekik gözlerine iffet gizli Hun kýzlarý
Hançeri göðsüne sapladý yan bakýþlarýn
Doru atlar asýl o zaman týrýsa kalktý biteviye
Gece saraya düþüyordu Kürþadî naralar
Çerilerin kýrký bir sarayý basýyordu
Ahale-i Çin kýrk çeriyi konuþuyordu
Çin Seddi’ni aþýyordu naralarý ya
Titriyordu imparator
Bir Kürþad’a karþýn Hun, Kürþad’a keserken
Gök tengri bunu biliyordu
Türk yazýtlarýna Orhun’da söz kazýnýyor
Bilge Kaðan yüzyýllara derunî ve Davudî sesleniyordu
_Gök delinmedikçe!
_Yarýlmadýkça yer!
Buyuruyordu ulu kaðan ve Göktürkler dinliyordu
Desise Çin demekti
Savaþ hile!
Yumuþak ipek gibi girdi hain kanýna
Ve dahi kýtlýk vurdu obayý
Göç düþtü yollarýmýza
Ahh! Hazar kuzeyi ve güneyi güzergâhtý
Kalanlar oldu
Unuttu soyunu sopunu
Bir bir asimile naçar
Gidenler Anadolu’ya yurt diyecekti baki
Bir ilahî buyruk Cibril tebliðine düþünce
Hira nura kesiyor bilen bilir
Çöl ortasýnýn yüreðine Gül açýyordu
Kokusunun lafzýyla,
_Ýkra diyordu ya Cibril
Daha sure-i Fetih nazil olmadý
Ki, kutsî emanetti Ýslâm
Ayet ayet akýyordu Türklüðe
Ve zaten
Bir tengri deðil miydi? O
Kýlýçlar Ýslâma etti yemin
Mihmandarý oldu Ýslâm’ýn bu demde sonra
Alp’ten daðlarýn ardýndan Arslan kükremesi
Ovaya inince Malazgirt’te
Cuma ve salâsý
Hutbesinde beyaza büründü
Serdarýn önde gideni
Tekfur korkuya namzet kös kös
Takvim bin yetmiþ bir gürz ucunda zafer
Muzaffer kumandan Alparslan
O da Kürþad neslinden, Kürþad huylu deðil miydi?
Ve Soylu
Töre bozulmadý yurt oldu Anadolu
Kutalmýþlarýn yurdu
Çer’að yangýlarý Taptuk dergâhýnda Yunus oluyordu
Oluyordu Hacý Bektaþî Veli bozkýr ortasýnda
Yesevi alazýydý çoktan tutuþan
Mencik Baba oluyordu Tarsus’ta ve Horasan kokuyordu
Anadolu oluyordu öz be öz
Ýlim üzre doðanlar boy veriyordu dergâh dergâh
Ayný Kevser düþünde serinliyordu yürekler
Kýrk kapý ya tek rabbe açýlýyordu
Ýman erlerine kýlýç kalem oluyor
Kalem kýlýca kesiyordu küffar karþýsýnda
Eren –alperene doðuyordu
Ötügen yurtluðundan yadiðar demir kordu
Yürekler…
Sabýr su oluyor akýyordu
Yeþilýrmak vurgunu kývrým kývrým
Yediveriyordu dergahi güller
Hüsna tecellisi ve dahi tezahürü
III
Söðüt dal veriyordu rüyalarýn yorumu
Salkým saçak…
El verdi þeyhlerin Edebalî olaný bir de altýn öðüt
Ey Oðul!
Dediðinde
Bin iki yüz doksan dokuz’du tarihler
Yine devlet kuruyordu kutlu töre
Osman Bey ismi altý asra düþecekti
Ve okunacaktý hutbe hutbe
Ferman ferman
Ýl il irkiyordu zýrha bürünmüþ bakýþlar
Tedirgin ve korkak!
Anadolu ilelebet yurt oluyordu Türk’e
Bursa Orhan gaziden yadigâr
Yemyeþil!
Baþkent oluyordu Söðüt’ten düþlerimize
Hisarlarýn Rum elinde olaný düþmeliydi
Er ya da geç
Fetih muþtusuna ramak kalmýþtý zaman
Demiþti ya: Hatemülenbiya
_’’Ayrýlýkta azap vardýr’’ ya ümmetim!
Birlik saðlanmalýydý beylik beylik
Anadolu’da
Toylar düzenlendi
Kargýlar çekildi
Çubuk ovasýna fitne düþtü
Timur nefsine yenilmiþken
Aksýyordu dirlik
Yýldýrým tükenmiþken
Galibi yoktu
Anadolu yanýyordu il il
Dönemdi fetret geldi geçti
Dokunmadý on yýl
—Kalyonlar çekilecekti- artýk
Þair dilince ‘’Surda gediklerin mukaddes olaný’’
Açýlacaktý tamamdý vakit ama
Daha toplarýn büyük olaný dökülmedi
Akþemsettin, Mola Güranî
Sultanlarýn Fatih’ine öðretiyordu ilim
Ýkinci kez tahta çýkýnca Sultan Murat oðlu
Çað açýlýyor yeni ve kapanýyordu eski
*Nisan ayýnda otað kurdu papatya öncü
Bin dört yüz elli üç mayýsýnda
Artýk gül açýyordu.
… ‘’Ne güzel komutandýr’’ muþtusunda
Hadis vücud buluyordu Muhammedî
Sure-i Fetih çýnlýyordu arþ-ý âlâ da
Týpký Mekke-i fetih misali
Arî aklýn iflasýnda karadan yürüdü gemiler
Ulubatlý Hasanlaþtý her bir nefer
Sancaðý diktiler sura
Fetholundu Ýstanbul
Hoþgörü ekildi tohum tohum
Çatladý boy verdi Ýslamýn nuru
Herkes –Kitabýnca- yaþadý
Cuma-Cumartesi-Pazar
Üç gün deðil sadece haftaya düþen
Ayný þehirde
Dehanýn tezahürüydü
Fatih_name!
IV
Fetihti yaþam, ganimetti dönüþler
Viyana kapýsýna dayanan cengin
Dönüþleri ödetti bedelini
Verdi kellesini veziri azam
Duraklama sayýldý büsbütün
Sefa baþlamýþtý lale devrinde
Ýbrahim cömertti balýklara
Aslýnda, aslýnda haklýydý
_*inci denizden deðil miydi ?
Kim deliydi acaba!
Diye sordurdu yazarlara taa bu asýrda
Ne hükmü vardý
Gitmeliydi balýða
Züyif akçeler düþünce hisseye
Kazanlar kalktý ocaklarýnda yeniçerinin
Ters çevrildi ya
Devþirilen deðil de
Kayrýlan girdi ocaða
Ve aðalarýn keyfinde esame
Bahþiþ derdine düþenler
Cülusu sevmiþlerdi her dem
Fýrsatçýlar Celalî oldu isyanlarda
Patronu Halil’di bir zaman
Sarýyordu yangýnlar þehir þehir
Kabakçý Mustafalar’dan çýkan alevle
Kellesini istiyordu vezirlerin ves’selam
Bekaya verildi kelleler bir bir
Erim erim eriyordu saraylar
Hazine-i hassa’ya
V
Dirlik bozulmuþtu týmarda
Yoktu ganimet yazýldý Karlofça
Bin altý yüz doksan dokuz takvime düþtü kabus
Ahh ihtiþam neredesin?
Baþladý gerileme
Sýtma sardý vücudu
Kesiliyordu uzuvlar yazýk
Altý asýra hükmün suyu çekiliyordu
Yavaþ yavaþ
Ne zordu Osman Bey ?
Islahat dedi fermancý Mahmutlarýn ikincisi
Okumayacaktý esamesini yeniçerinin
Alev alev yanýyordu Ýstanbul
Fesholuyordu yeniçeri
Fes giyenlere terk edeceklerdi mekâný
Kazanlarý ters çevirenler yoktular artýk
Küçülen bakýþlarýnda Anadolu’nun
Ýstanbul kapatýyordu kapýlarýný
Vahdettin yaþlý
Damatlara söz geçiremiyordu
Neydi O Mondros?
Ya o Sevr paçavrasý
Mavi gözlerinde Anadolu görülen
Kolaðasý Mustafa Kemal Atatürk
Koymuþtu kafasýna
_Anadolu Türk’ün kalacaktý
Seyr-ü sefer eyledi Samsun’a
Bin dokuz yüz on dokuz mayýsý
Yine ve yeniden mayýsta
Zaferlerin niþanesi
Güneþ ne de güzel parlýyordu
Ey Bandýrma vapuru
Kýymeti içinde saklý bir kurtuluþ taþýyordu
O da biliyorken bunu
Kýyýdan seyrediyordu
Napusula
Ne þanlý bir görevdi Ata’yý taþýyordu
Ulusun kaderini taþýyordu gün gün
Týpký – Elif’in kaðnýsý- ayýrdýndaydý elmasýn
Ýstiklâli ve istikbali taþýyordu dahasý
Var mýydý ötesi?
Kefere þaþkýn
Misak-i milli Amasya oluyor okunuyordu
Anadolu kaderini tayine memurdu
_ ‘’Ya istiklâl ya ölümdü’’
‘’Hangi çýlgýn zincir vuracaktý’’
Nusrat olacaktý boðazda
Dökecekti Türk’ün kaderini, mayýnlarý
Conk bayýrý ve Anafartalar
_Böylesine bir cengi görmeyecekti
‘’Çanakkale geçilmeyecekti’’
Geçilmedi evvelallah!
Ses geldi
Kumanya : Üzüm hoþafý!
Ses geldi
Kumanya : Yok!
Lazý-Çerkezi-Kürdü ser verdi
Elli yedinci alay secdede
Vermedi namusunu
Sözüm ona kutsal armada (!) batýyordu sularda
Pas tutacaktý hakikat
Tarihe þerh düþüldü
Miladý oldu Çanakkale
Yýrtýldý Karlofça artýðý antlaþmalarýn topu birden
Anadolu bu, besleme ihanette gebeydi gene
Ethem çekildi daða
Oy Ethem oy demedi mi peygamber
_’’Ayrýlýkta var azap’’
—Hattý müdafaa yoktur, sathý müdafaa vardýr-
Dedin ya Atam
— Satýh bütün vatandýr- ekledin büyük söze
Emir tekâlifi milli oldu mecliste
Bir çift çorap ödünç alýndý analardan
Yeni gelin süt parasýný verdi bebeklerinin
Bebekler mütebessim
Ziynetlerini çýkýndan çýkardýlar
Beþi bir yerde Vatan dediler teklifsiz
Eritildi dirhem dirdem
—Vatan Sað olsun- du yalnýz
Yalnýz vatan sað olsundu
Hasan Tahsin’di ilk kurþunu atan Ýzmir’de
Maraþ’ta Sütçü Ýmam
Antep’te Þahin Bey
Ya Adile on baþý
Yirik Fatma
Kýlavuz Hatice
Türk Anasý deðil miydi ?
Kýnalý elleri sille oluyordu düþmana
Ýl il ilçe ilçe kurtuluyordu vatan
Harbin adý Ýstiklâl
Yazýldý Marþ-ý Ýstiklâl
_Ey büyük Akif sýrtýnda paltosu yok þair-i âzam!
VI
Ve Lozan tescili istiklâlin vesikasý
Yumruklarýn serti vuruldu
Masada
Alýndý haklar
Pranga maddeleri kaldýrýldý tarihin
Kapitülasyonlar ve devamý
Cumhuriyet’in adýmý atýlýyordu
Büyük Türkiye!..
_’’Demiraðlar örülmeliydi’’ on yýlda
Muallimlere emaneti yeni nesil
Sümerde basma üretilmeli
Tütmeliydi bacalarý behemehal!
Ýzmir de iktisada kongre toplanmalýydý
Ödenmeliydi son borçlar
Ýmar edilmeydi yurt il il
Bir hitabe lazýmdý gençliðe
_Muhtaç olduðu asil kan! Damarlarýnda
Demeliydi Atam ve dedi de
Ýnsi bir yorgunluk kaplarken uzuvlarý
Aman yarabbi!
Tabipler gelip giderken odasýna
Þarapnel yarasýna benzemiyordu bu
Takvimler ahh takvimler Kasýmý vuruyordu
Dolmabahçe’de bakýþlarý soluyordu güz sonu
Mavi mavi
_Demiþti ya, ‘’geldikleri gibi giderler’’
Gittiler… gittiler de
Þimdi sýrasý mý Dolmabahçe saatleri
Kitlenirken saat dokuz sýfýr beþte
Senin gidiþine Atam dedi cümle ulus
Gözyaþýna gark Türk Milleti durmaz
Bin dokuz yüz otuz sekiz
VII
Bir büyük doðumdu baþladý mefkûre
Bir büyük ölüm daðladý yürekleri kor
Kutalmýþlarýn ülkesi kaldý Anadolu
Ve dahi kalacak ilelebet
Söz Atam Söz!
yahya incik/þanlýurfa/2009 : 22.02.2009 saat:13:42