_______________________________gitmeliydin !
zamanýn derinlerine sinmiþ akseden bakýþlarýndan
þehrin soðuk sokaklarýnda
tek baþýna býraktýðýn nefes
gözlerine yaðmur dokunan/
mevsimsel terennüm kucaklarken adamý
gitmeliydin
bilmez misin ?
hüzünkâr be bu adam
yazýtlara düþecek alenî dokunuþlarýdýr gözyaþýnýn
umulmadýk yerde çiy tanesine denk seher buluþmasý
kesti beyana cümle cümle ayaza çalan manzumlarý
en bilindik ‘’hâli’’dir gözyaþý
zaman artýk figandý çýðlýk çýðlýk
sen gitmeliydin
isli sözlerin ak günlere muþtu olmasý deðildir dem
kalemin ucuna hicap
kâðýtlarýn ortasýna azaptý
esmer bakýþlar düþtü rýzkýna sözlerin
_gülün boyu devrildi, aynalar da kýrýk
kem dualara yenik !
gitmeliydin
_o ibrahim’in gülþeni deðildi ‘’sure-i enbiya’’
‘’ateþten güller’’
artýk topraðýn yüzünü yalamasýdýr mutlu son
vahdete akan sýzýntýsý anbean
çatlayan yüreðidir topraða teþbih
çatlaðýndaysa yürekten fýrlayan dizeler zýlgýt zýlgýt
tuðla damlarýn kesif kokusunda bereket
meyveye duran huzur
levh’ten þerh akarken küllî tecelli
biat ne çare yalnýzca biat
çünkü gitmeliydin
ya da hiç gelmemeliydin
gel olmadan / git olmazdý ya
bunu bilmeliydin
bilmeliydin
ve gitmeliydin
kimliðini aynalarýnda arayan bakýþlar
efsun daðýtýr koyusundan efkârý
kýrýlýnca aynasý ey hayat ! tuzla buz
ortasýna düþtü kimliksizliðin kayýp
sen ayna
sen kimlik
sen kýrýlan
sen… sen… sen
sahi artýk gitmelisin
yahya incik/þanlýurfa/2009
23–01–2009 saat:22.56