Kendini tekrara râm inkisâr-ý hayâlle
Nasýl bekliyorsun ki eyyâm-ý nevbahârý
Ne ümid ediyorsun, dökülürken sapsarý
Müzmin bir eylül ruhun, saplandýðý melâlle
Çoktan kurumuþ bahçen topraðýn alabora
Talan olmuþ gülzâra çiçekler ekiyorsun
Sinesine aþk gömmüþ bir ömür ki sersefil
Avucunda kurumuþ birkaç siyah karanfil
Dipsiz uçurumlardan masallar çekiyorsun
Kibrit alevlerinin ucundaki akkora
Binlerce tahayyülle ümitlendiðin ferdâ
Yavaþça yýkýlýyor kurgusuyla zâhirin
Kalbine zerkedilen insafsýz bir zehirin
Buðusuyla soluyor kanýndaki son verdâ
Ölüyorsun savrulan karlarýn gölgesiyle
Þubat soðuklarýný yansýtýp her mevsime
Kýyametin koptuðu çizgide duruyorsun
Vâva dönmüþ namlunla kendini vuruyorsun
Boyuyorsun rengini tuvalsiz bir resime
Yalnýzlýðýn ölçüsüz ve müzmin i mgesiyle
Ömrünce meltemiyle sarhoþ olduðun zuhâl
Bir devin gözlerine saklanmýþ rüzgâr þimdi
Þeb-i yeldâna kandil kahrýna miyar þimdi
Nerede yüreðinin ferâhý mavi zülâl
Hakikatin zehriyle sýrrý dökülmüþ ayna
Beni hala sen gibi yansýtýr sanýyorsun
Kendi çölüne mahkum devasýz Leylâ’yým ben
Yusuf’un zindanýnda bekleyen rüyayým ben
Hüznün yanýlgýsýnda mevsimsiz yanýyorsun
Huþûyla beklediðin muhayyel bir zamana
Bir gönlü tartamayan ünüyle maruf sarraf
Hangi cenneti bana edebilirsin temin
Bazen bir gül yangýný bazen de cehennemin
Muðlak iklimlerinde aþký bulmakmýþ ârâf
2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.