Anne, bir rüya gördüm uyanmayýþým ondan
Yemyeþildi tüm dünya ýrmaklar çaðlýyordu
Ne kadar da uzaktým beni çaðýran sondan
Yumuþacýk ellerin gözümü baðlýyordu
Anlamadým, kardeþim ne için aðlýyordu
Sofralar vardý anne, binbir türlü yemiþler
Herkes tebessüm ile yüzüme bakýyordu
Bilmiyorum burada herþey mi böyle iþler
Dokunduðum çeþmeden kuþ sütü akýyordu
Ben gülerken insanlar aðýtlar yakýyordu
Yaðmurlar yaðýyordu huzur doluydu heryer
Sonra birden rengarenk ýþýl ýþýl gökyüzü
Gökkuþaðýymýþ adý öyle dedi melekler
Yýldýzlar da var anne aratmýyor gündüzü
Sen de gel artýk nolur tut da verdiðin sözü
Yalýnayak yürürken ayaðým kanamýyor
Ellerim çatlak deðil dudaklarýmda kan yok
Böyle mutluyum anne haydi neden diye sor
Burda her istediðim dünyalardan daha çok
Yalnýz yokluðun anne kalbime saklý bir ok
Öyle güzel ki rüyam öyle farklý gerçekten
Ya uyanýrsam diye içimde bir korku var
Sana bir demet yaptým en sevdiðin çiçekten
Ne olur anne beni yine kollarýnla sar
Cennete dönüþse de sensiz bana dar mezar
Sesli anlat da anne duysun bütün insanlýk
Benden esirgenilen herþeye sahibim ben
’Dönüþ banadýr’ diyor bizi yaratan Halýk
Sahte oyuncaklarla boþa dolmasýn heyben
Bir gün anlayacaksýn dünya denen bir anlýk
Ve yine söyle anne, yani insanoðluna
Sulandýkça büyüyen taze bir baþaðým ben
Onlarý temsilen ben en Rahim’in yoluna
Yeniden doðuþ için gönüllü adaðým ben
Öldüðümü sanmayýn vicdanlarda saðým ben
2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.