biz vardýk; ölümü göze alanlar tüneller açar, duvarlarý yýkardýk...
þimdi dilimizde ah (var) belimizde silah (yok) var ile yok arasý üstümüze çöken zindan karasý karamsar deðilim; umut dolu yürek hanesi, umut insanýn en güçlü cephanesi...
gün gelir öfkemiz öyle bir patlar sanýrsýn cephedesin, þakladýkça kýrbaç, vurdukça üzengiler þahlanýyor doludizgin atlar yürüyor ordusuyla baþkomutan Mustafa Kemal; mevzilerinden kýlýcýyla atýlýyor öne ateþ ve ölüm kusuyor toplar, tüfekler tanklar mavzerler süngüsüyle kýlýcýnýn iþaret ettiði yöne!
bre hainler siz o zaman görün gününüzü kim kurtarýr sizi, hangi çukura saklar ölünüzü; gelen Mustafa Kemal’in ordusu girseniz de deliðine iðnenin tam isabet vurulacak kýrýlacak iðnenin yurdusu!
biz düþmaný sökeriz; yaraný dikemezsin bir Büyük Taarruz’la baþýna kartal olur çökeriz!
býrakýr mýyýz peþini izleriz adým adým; bir Dokuz Eylül günü Ege Denizi’ne döktüysek bugün de yarýn da düþmaný biz her zaman her yerde dökeriz!
çekeriz þanlý bayraðýmýzý göndere selam olsun kahraman Mehmetçik’ten baþkomutan Atatürk, þanlý büyük öndere!
Þaban AKTAÞ 29.08.2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
Şaban Aktaş (Homerotik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.