duyuyor musunuz
öyle bir haykýrýyor ki söylediklerinizin sýrtýna yüklediðim
söylenmemiþ sözcüklerim
kamçýlanmýþ bir ömrün omuz dikiþlerinden dökülüyor
bütün yamalý yenlerim
kýrýk kollar barikat kuruyor açýk yollarýmýn önüne
hadi toplayýn bakalým
gücünüz yeterse
öldürüp üzerine toprak serptiðiniz çocukluðumun
sýzlayan kemiklerini
soðuk camlar ile kapalý perdeler arasýnda
can çekiþiyor aç gözlü kimsesizliðim
en son oraya saklamýþtým gözleri yaþlý bir kýz çocuðunu
havada uçuþurken gürültülü öfkeleriniz
ben hepsini tek tek buðulu bir camýn ardýna yazmýþtým
üstelik korkumun ellerini baðlamýþ
umutlarýmý da kucaðýma almýþtým
þimdi ne o pencere var ne de siyah perdeler
günahlarýma günah eklenecek bu bayram
biliyorum
olsun içim rahat
kefaretini siz ödeyeceksiniz nasýlsa
masum dudaklarýmý uzattýðým yanaklar sýrt çevirdiðinden yüzüme
günahlarýnýzla kirlenmiþ ellerime almayacaðým
günahkar ellerinizi
ve dokundurmayacaðým alnýma
siz bana bahþettiðiniz hayatý tükürürken yerlere
doðmamýþ çocukluðumu da çalýyordunuz benden
artýk yabancýyým yarýnlarýma
maziyi de unuttum
hep sizin yüzünüzden
masallarýn devrik cümlelerinde saklýyorum hayatýmý
kýrk hatýr vardý zulamda hepsi tükendi
þimdi kýrk satýrla veda zamaný
‘’hadi git’’ demediniz bana siz haklýsýnýz doðru
þu ünlemlerinizi de çekin üzerimden
olur mu
gözyaþlarýmý akýtýrken gizli gizli
sözyaþlarýmý yutuyorum
ve
iþte nihayet gidiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.