sevgili dediðin;
Daðlarýna lapa lapa kar
Ovalarýna çiseleyen yaðmur
Güneþ olmalý,
zemherine kýþýna...
Rüzgâr olup esmeli,
’O’ kavuran...
Yazýna yazgýna
Gözleri !
Gözlerinde dem tutmalý
Dalgalý bir deniz gibi...
sesi seni avutmalý !
Kýyýlarýna her vurduðunda
senden birþeyler alýp
’sende’
her zaman,
yalýn ayakla yürünebilir
bir sahil býrakmalý
Ne gökteki bir yýldýz
Ne de, hayatýnda bir hýrsýz
Hayal gibi olmalý...
Melek gibi
Düþ gibi
Sen gibi...!