Ýnsanýn hali insanlýk hali karþýtýyla yüklüyken her þey açýp kapama miktarý gözleri bir yumma payý. Aksi simsiyah perdeyi seyir ediyorken kim ne kadarýnýn ayýrdýnda ki daha tek çare susmak düþmeden payýmýza. Düþün, tam da þimdi yalnýzken birileri.
Günü geliyor; uyandýk uyanamadýk; günü geliyor: Ya Râb, nedir bu insanýn cehaleti!
Kalbim acýyor.
A. Selim AKOL
Sosyal Medyada Paylaşın:
MeLeKTaVuS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.