VEDA

Sevdiðim,
Bugün senin düðün günün.
Baþýnda duvaðýn,
Üstünde beyaz gelinliðin.
Mutlu olacaðýn yerde,
Biliyorum ki, sen de benim gibi hüzünlüsün.
Gözlerinden akan yaþlarý görenler,
Býrak ta sansýnlar mutluluðun gözyaþlarý...
Gerçeði biliyoruz ikimiz de;
Onlar çaresizliðimizin son çýrpýnýþlarý.
Bu gece son bulacak beraberliðimizin,
Kadere sessiz yakarýþlarý...
Biliyorum, kâlbin bana ait olsa da,
Bu gece bir baþkasýnýn olacaksýn.
Yeni bir yaþama ilk adýmý atacaksýn.
Seni bir baþkasýnýn yanýnda görmeye,
Bu can nasýl dayansýn...

Bugün senin düðün günün;
Benim ise hayatta son günüm.
Yanýna gelip de,
Sana veda edemediðim için,
Ýnan ki çok üzgünüm.
Mutluluk dilemekten baþka bir þey gelmez ki elimden...
Yalnýz senden son bir isteðim var;
Eðer bir gün beni ziyarete gelirsen,
Mezar taþýma bir tel takýver,
Duvaðýnýn telinden...

16.08.1978
Erman Ulusoy
Lüleburgaz/Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın: