Hiç el ele tutuþmayý hayal etmemiþtim ben, El ele ulu orta gezme düþleri kurmamýþtým diðerleri gibi.. Yalnýzca yüreklerin tek olmasýný diledim aldýðým her nefeste, Þimdi, seni bile deðiþemem bana benden daha yakýn hayalinle…
Güneþten gelme o gözlerini katarken ben her þiirime biraz, Sen hüzünbaz bir geminin güvertesinden bensizliðe düþersin yavaþ yavaþ.. Gönlümün söylediði þarkýlarý kýskanýrken Ay bile, Yalnýz sana ulaþmaz sesim, bir tek sen beni dinlemezsin..(!)
Ey yüreðine dünyalarý sýðdýran sevgilim, Sözüm yetiþmedi sana, kelimelerim geri kaldý, sesim çýkmadý, Canýma dar gelen, yüreðimi yakýp kül eden, Alemlere yeten, beni benden eden sevgim, bir sana yakýþmadý.. (!)
Þimdi canýn da kanar elbet, için de yanar, Yüreðin sana yetecek bir çift söz arar, zaman durmaz akar, Gittiðin geminin rotsýnda bensiz diyarlar var… Artýk þu gariban gönlümden sana yalnýzca derin eyvahlar çýkar… Sosyal Medyada Paylaşın:
KÜBRA OKUDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.