O an yaşadım
içimden bir þeyler koptu bugün
içimden çok þeyler...
kabuk baðlamýþtý ya enazýndan...
ya da ben öyle zanediyordum
sahi bir yara yeniden kanar mý ?
kanasa bile yine ayný acýyý verir mi ?
hani vardý ya
önümüzden nehirler aktýydý
üstümüzde kocaman bir mavilik
gözlerimiz renkli çakýltaþlarý gibi
sularýn serinliðinde...
hani vardý ya
hep baþkalarýnýn oyuncaklarýyla oynayan
ve hep o yüzden babasý tarafýndan azarlanan
kocaman bir adam,
dizlerinde çocuk oluvermiþti ya o an,
hani o hep kaþlarý çatýk diye çocuklarýn alay ettiði...
nedense hep yadýrgardýn sýký sýkýya sarýlma mý
oysa sevgi öldürmez adamý demiþtim
ayrýlýk gibi...
ve bugün yine karþýmdasýn
yýllar sonra yine
koþup sarýlsam mý acaba diyorum içimden
evet koþuyorum, koþuyorum
koþar iken çocukluðum takýlýyor bu defa da ayaklarýma
önce dizlerim kanýyor
yok hayýr yalnýz dizlerim deðil
kalbim, kalbim, kalbim...
derken elini uzatýyorsun
ve kocaman bir boþluk doðuruyor ellerin
sahi ellerin varmýydý senin ?
bak ellerinsizde yapabiliyormuþum...
sonra bir kadýn uzaklaþýyor
sonra bir kadýn daha
ve sonra bütün kadýnlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.