Sen...

Sen...
dýþtan estaðfirüllahlarý esirgemiyorsun
ama içten içe, nasýl da kendini beðeniyorsun
öyle bir hal almýþ ki, sen bile bilmiyorsun
edep, ahlak, baþarý ve iman var diyorsun
Ama nasýl ki nasýl, öyle bir yanýlýyorsun

Sözde örnek diye baktýðýn Peygamber hayatýna
Hiç kin tuttu mu o, en acýmasýz zevata?

Hoca der ki, sevgidir imandan
Aff etmeden, sevilmez
Sevmeden, iman edilmez
Affedemiyorsan, ey, kendini bilmez cahil
Ýmanýndan þüphe et, bari buna ol nail

Ben yine ondan iyiyim, hiç bilmiyor ki
Ne onu, ne bunu, ne kendini
Haber eylemedi mi o, seni baþtan beri?

Ne denileni anlýyorsun
Ne yapýlaný kavrýyorsun

Neydi o halde bütün suç?
Anlayamamak mý?
Hatýrlamamak mý?
Yoksa...?

Ýstediðini, hep kendin seçiyorsun
Sonra da, o bunu yaptý, þu þunu.
Hala fark etmiyor musun?

Doðruyu yapmak için, kendi hakkýndan vaz geçti biri
Ne haklar geçti ondan sana, anlamaya çalýþ, yaþarken diri

Korkarým, yine bütün hepsi boþ
Ne yapalým, bari bir yaþam sürersin, pek hoþ

Sosyal Medyada Paylaşın: