Son Ümidin Ümitsizliğine

Son Ümidin Ümitsizliðine

güz ufuklarý gibi durma karþýmda
inan
sokulgan alevlerim yakmaz ellerini

ümidim olmasa taþýr mýyým
kýzgýn nehirlerimi gözlerime
sen
nehirlerimin birleþtiði deniz
sen
boðazýmda düðümlenen siyah gelincik
sen
yarýna kaygýsýz evleri özleten güzellik
sin

býldýrcýn sürüleri gibi gel
doldur bütün takvimlerimi
fýrsat vermeyelim zamana
yalnýzlýklarýmýz da seviþsin
yataðýnda tutkularýmýzýn

bana sadece
ikimizin bildiði þarkýlar söyle
sana acýlarýmla eþlik edeyim
ruhum boydanboya portakal çiçeði kokulu nefesinle seviþsin
beni o anki halimle deðil
anýlarýmla ve geleceðimle al içine düþlerinin
beni
yarýnýmla ve dününmle
yarýmýmla ve tümümle
al
herþeyimle senin olmalýyým
uzaðýmla ve yakýnýmla
gülümle ve taflanýmla

bana sadece
ikimizin bildiði bir þarký söyle
içinde hiçbir ayrýlýk olmasýn
sana son ümidimle eþlik edeyim
yanaðýmda gitmelerin küllensin
söylediðin þarký olsun ömrümün özeti
sesinin ulaþtýðý yere kadar çizilsin
haritasý mutluluðumun
herþeyimle senin olmalýyým
bir sensizliðimle deðil
hatta
sen de sensiz kalmamalýsýn
ben senin yerine ona da katlanýrým
son ümidin ümitsizliðine








Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: