Alnýmýn tam ortasýnda ruhumdan kopmuþ bir doðum lekesi Ve sývamýþým acýlarýmý, Vahþi bir nehrin kýyýsýndayým, Ayaklarýma kötü huylarým batýyor.
Ortalýk zifiri tutku, Nehirin üstünde kocaman bir yorgan, Mýþýl mýþýl düþlerim, Rüyalarýmdan iki büyük göz yapýyorum, Gözyaþlarý beni okyanusa sürüklesin diye.
Yýllardýr çýkmýyorum dört tarafý denizlerle kaplý rüyamdan, Deðiþen bir þey yok düþ durumlarýnda, Yine parçalanmýþ bulutlarý, sancýlara karþý ucuz bir þemsiye mutlaka,
Yine kendi içime kuruyorum salýncaðýmý, Ben ve yalnýzlýðým sallanýyoruz sadece büyüklüðümde, Bahar gibi kokmak istiyoruz hep, Dilimizde ayný gündüz ayný gece.
Özür diliyorum yine mutluluklarýma geç kaldým öðretmenim, Elektrikler kesikti seviþemedik, Yine tamamlayamadým yarým kalan öykülerimi, Borçlu kaldým yine, benim minicik düþcüklerime…
Yine bir þiirin musluðu açýk kaldý iþte, Kapayalým da cümleler boþa gitmesin, Yine bir arý kovanýna uzattým hayallerimi, Sokulma riskine raðmen düþlerimin.
Uzun ve kýsa cümlelerin buyurduðu iþte, Yine dersimi veremedim, Yine ders bana dersini verdi, Onca ayrýlýða, Onca bana bakýcýlýk yapan masallara raðmen…
Oktay Coþar Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.