Göçmen kuþlar gidince beni yanýna çaðýr
Uyandýr bu masalýn en acý cümlesinde
Þayet duymazsam seni gökleri çýnlat baðýr
Geçmiþi unutturma kendine çilesin de.
Býrakayým her þeyi hiç yaþanmamýþ gibi
Bekliyor biliyorum gizlenmiþ yerin dibi.
Daracýk bir odada uyanýnca uykudan
Diyeyim ki kalkýnca yarýn cennetmiþ bize
Eser kalmasýn sakýn ne gamdan ne korkudan
Dökülmemiþ kötülük beyaz elbisemize.
Kaybolsun bulutlara çizdiðim tüm resimler
Ara sýra da olsa bölüþtüðüm resimler.
Yüzleþeyim kendimle toplayýp günahýmý
Hüzünlerim de uçsun kaçýþýrken geceler
Avucuma alayým doðmayan sabahýmý
Yüreðimde yer tutsun kullandýðým heceler.
Heceler ki günümü ýþýða boðan aydý
Zorluklarla büyüttüm sanýlmasýn kolaydý.
Iskalanmýþ bir ömrü beraber vuralým mý?
Rutubetli topraða gömelim mi seninle?
Geçmek bilmez zamaný susmaya kuralým mý?
Duymaz mýsýn sesimi ne olur beni dinle!
Kâbuslu öykülerde yaþadým bölüm bölüm
Neredeysen gel artýk kitabý kapat ölüm.
AFET ÝNCE KIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM