Ay ýþýðýndaki gölgem, Gün geçtikçe siliniyor; neden bilmem? Terketse de beni, geceden gündüze dönüþemem. Ýnsanlarýn gölgesiyle de seviþemem Çocukluðumdaki gibi emsalsiz sevemem. Akýntýda boðuldu; zeytin dalý düþüncem. Erdem Uçan./22.07.11
Sosyal Medyada Paylaşın:
Frued Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.