VEDA

1)
Beklemek nedir bilir misin anne?
kalakalmak...
pusulasýz bir gemi gibi
saða sola bakýnmadan
olduðun yere demir atmak
haykýrýþlarý sessizliðe gömmek
hüznün þarkýsýný dinleyerek
umudun yeþermesini beklemek...

2)
Duyuyorum anne...
kefenlenmiþ bebeklerin duyulmayan çýðlýklarýný
analarýn göklere doðru yükselen beddualarýný…
Babalarýn içlerine akýta akýta büyüttüðü nefret denizini
umutsuzluktan umut doðuran bir milleti görüyorum…
Mutluluðu Filistinli çocuðun tebessümünde arýyorum
ve duramýyorum buralarda…
Uykusuz gecelerde
Çeçenistan’a
Afrika’ya
Doðu Türkistan’a…
dua yolluyorum…

3)
Cennet nerede diye soruyorlar anne?
Diyorum ki:
Cennet, içlerine tiner sinmiþ tinercilerin paltolarýnda...
Cennet, hayatý boyunca evine ekmek götürmek için
iki üç kuruþ uðruna sömürülen adamýn
nasýrlaþmýþ ellerinin içinde...
Cennet, hayatý boyunca tütün toplayan
ve mutluluðu oðullarýnýn, torunlarýnýn
tebessümlerinde arayan kadýnýn
zalim devlete baðlý zincirlerinde...
Cennet orada, uzaklarda deðil
cennet hemen yanýbaþýmýzda...
açlarýn aðýz kokularýnda, engellilerin protez bacaklarýnda,
kaybedecek birþeyleri kalmayanlarda, 
zincirlerini kýramayanlarda...
Cennetý arzuluyorum ve
onlarýn yüreðine giden yolu bulup
cenneti oradan çýkarmak istiyorum anne!


4)
Bir aðýt yaktým, dinle anne!
Filistinli çocuklara armaðan ettim...

Uzat ellerini ey Vera
Rabbimize koþalým !

zaten acýlarla yoðurulmamýþ mýydý düþler
kalmamýþ mýydý fosforlu bombalarýn altýnda
dün ektiðimiz fidanlar...

Bir gün yeþerecek diye umutlar
sular gibi yaptýk çiçekleri
Oysa ne su vardý etrafta ne de çiçekler
topraða karýþan þehid kanýydý ey Vera !

Analarýn gözyaþlarýyla inledi denizler
babalarýn feryatlarýyla utandý gökyüzü þimþek çakmaya
bulutlar kayboldu
güneþ ýsýtmaz oldu buralarý...

Acýmdan bal damýttým ey Vera !

Uykusuz gecelerde yýldýzlar yerine
misket bombalarýný seyrederken...
Küf tutmuþ ekmeði yalnýzlýðýmla paylaþýrken...
An ve an ölümle dertleþirken...
Kefenlenmiþ bebeklerin kabirleri üstüne
kafamý dayayýp hayallere dalarken...

Sen gel ve de uzat ellerini ey Vera
Rabbimize koþalým !

5)
Son sözlerim bunlar anne...
Doðu Makedonya’da tütün toplayan annelere
çocuklarýný okutmak için hayatlarýný adayan babalara
vefalý Balkan insanlarýna umut olmak için gidiyorum...
Artýk saçlarýmý saða doðru deðil
Doðuya doðru tarýyorum...
buna ’bidat’ diyorlar
biliyorum...


6)
Hadi anne...
Emanetsin Allah’a
emanetsin daðlara
emanetsin göklere
emanetsin yarýnlara...
Þimdi gidiyorum anne!
Çölleþmiþ yüreklere
fidan ekmeye...



24.08.11
22:22
Üsküp
dertli ozan


mehmed arif (dertli ozan)
Sosyal Medyada Paylaşın: