Bu günler yarýn olsa, yarýnlarda bu güne konsa,
Hayat hiçbir zaman bu kadar sýkýcý olmazdý.
Ve biliyorum ki bu geçirdiðim zamanýn bir bedeli olmalý,
Bu bedel ne ile nasýl ödenmeli bunu bilmeliyim.
Hayattan borçlumuyum yoksa alacaklýmýyým?
Bilinmez ufuklara doðru baþý boþ yapayalnýz ilerlemekteyim.
Yanýmda bir sevdiðim, bir arkadaþým olsun diyorum bulamýyorum.
Çaresiz ve beceriksizim, umut dolu yarýnlara koþmak istiyorum
Hep bir yerlere takýlýp topallýyorum.
Hayat beni sevmiyor, istemiyor bünyesinde,
Ama ben her þeye raðmen onunla barýþýk yaþamaya mecburum,
O beni istemese bile ben ona muhtacým,
Þeþen’in hýrsa ve dayanýklýlýða,
Kafe’nin aþka hüzne , kaþeninde bir diðerine muhtaç olduðu gibi;
Bende hayata, yaþama sevincine muhtacým
AMA OLMUYORRR…..
DATXHUM ( ÖMER TOKMAK )