* SEN VE İZMİR *
*SEN VE ÝZMÝR *
Bu kentte ne çok güzeller varmýþ
Uðradýðým bu kaçýncý liman
Kim bilir hangi okyanuslarda unuttun pembe düþlerini
Her yaþadýðýn anýn izleri kalýr yanýna
Yanýp sönen yüreðim Çeþme’de
Kordon’da akasyalar öpüþürken
Sen, hiç kaybolmadýn bu þehrin sokaklarýnda.
Kaderinde aþkýnda ayrýlýðýnda acýsýný bilirim
Gecelere sorun köhne bedenimi
Ekim son kervandýr son baharýn
Gülen bir rüzgâr kokan bir deniz yosunu
Ve güz yorgunu geçen faytonlar Kordon’da.
Akþamlarý,
Yakamozlar kýzýla giyinir, geçtiði her kapýdan
Yüreðin coþkusudur mehtaba sunduðun
Aþk yorgunu dudaklarýn mormenekþesinde
Binlerce yýldýzlarý gizledim gözlerine
Yokluðun çekilmez sokaklarýnda Ýzmir’in.
Kimse sevemez seni benim gibi
Gözlerin bir mehtaptýr gülüm
Doðar Ege sahillerinde
Bazen bulutlara, bezen de, gözlerime yakalanýr
Gökteki yýldýz, vitrindeki Mona lisa
Seher vaktinde saçlarýmý okþayarak
Bir Ege özlemini paylaþýyor benimle.
Nuri Daðdelen
Özdere- Ýzmir
16/10 2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.