Kentin Solan Yüzünde Karanlık

Solan kentin kapýlarýnda
yalnýzlýðýn numarasý asýlý
oysa ki her sabah yollarda
tanýdýk insanlarla selamlaþmak
yarýna olan inançlarý arttýrýyordu.
Her sabah yürünen yollardaki tozlar
her zerresinde kendini yeniler
ve zaman yerli yerinde
bize uzanan ince bir tane
daha bir heybetli ve küskün
nerde çeltik tarlalarý
ve papatya gölgesi
artýk solan kentin aðaçlarýnda
bir gölge aranýyor,
yazgýsý yargýçlar tarafýndan yazýlmýþ
bir yere gidiliyor.
Gidenler geri dönmüyor
dönse de eskilere yakýþmýyor.

Ey sevdalarýn kavgasýnda yetiþen
sularýyla kanlarýný tüketen
bir gün geleceðim geçmiþime
arýnmýþ olarak günahlarýmdan
ama her defasýnda yok olmak
ne demek özünü bilmemek
kahrolmak aldatýlmýþlýklara
titrek bakýþlara restini çekmeden
atýldým hayatýn içine
oysa ki yapay bir yörüngede dönen
korkularýn esiri olmuþtum.
Ýki damla gözyaþý
yalancý uykularýmýn ihbar senedi
ve dumura uðramýþ bir hayatýn
uzaktan krokisidir.

Solan kentin sokaklarýnda
yalnýzlýðý aradým gecelerde
oysa ki yalnýzlýk bir adým ötede
ve kahredici duman
içimde yok olan haykýrýþ
ama yine de sevdam
beni baþtan çýkartýrcasýna orada
döneceðim bir gün ýrmaklara
denize açýlan bir yol bulacaðým
çýksa da karþýma daðlar
kýracaðým belini yokuþlarýn
açacaðým bir vadi uzanan mutluluða
ve umarsýzca
ve de aldanmadan haykýracaðým
doðan güneþin kendisine,
arkamdan parlayacak ýþýk
ve yansýmam
alýp götürecek beni gölgesine
tek tek kopardýðým ama bir gün
yine birleþecek olan papatyaya.

Erhan-02
Sosyal Medyada Paylaşın: