Hepimiz.
Haber verildi bize, geldi Muhbiri sadýk,
Davet etti cennete, anlamadýk yanýldýk,
Uyarak nefsimize, biz körþeytana kandýk,
Her þey açýk ortada, sanki kördür bazýmýz.
Akýllý geçiniriz, sanki var bir bilgimiz,
Hiç birimiz bilemez, nasýl atar kalbimiz.
Yanýlarak umarýz, belki biter derdimiz,
Gaflet yollarý kesmiþ, avareyiz çoðumuz.
Dünya aldatan bir han, ecel atlý biz yayan,
Hedefe çok kalmadý, dayan dizlerim dayan,
Boþuna heveslenme, yok ki dünyaya doyan,
Bir serabýn peþinden, koþuyoruz çoðumuz.
Yollar hep iniþ çýkýþ, kime bahar kime kýþ,
Dünya garip bir sahne, nedir bu itiþ kakýþ,
Hayat akan bir seldir, engel tanýmaz akýþ.
Þaþkýn, þaþkýn bakarýz, bu akýþa hepimiz.
Nefis öyle bir his ki, ýslahý oldukça zor,
Bu iþin aslý nedir, hikmet ehline bir sor,
Yakar durur içini, sanki sönmeyen bir kor,
Ýstikbali görmeyiz, sanki körüz çoðumuz.
Artýk açmalý gözü, dinlemeli hak sözü,
Kuran’a sarýlarak, beþer bulmalý özü,
Kurtulalým gafletten, söndürelim bu közü,
Hakka halis kullukta, yarýþalým hepimiz.
Dünyada var imtihan, iki kapýlý bir han,
Allahtan emanettir, hayat denilen bu can,
Uymazsan hak nebiye, artýk sen derdine yan,
Þefaate muhtacýz, hiç þüphesiz hepimiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.