Kim bilir ki, belki de;
Mutluluðun sersemlettirdiði, o bin bir tebessüm
Ýteleyiveriyordu aniden, beni yola
Çok hýzlý adýmlarla
Yüreðimde de hiçte yoktu, þöyle veya böyle, bir yerlerde mola
Az da;
Zýplamýþmýþ gibiyim.
Ceplerimin ellerimi kilitlediði, salýnan o sahnenin hapsinde
Gök ve yer, ne kadar da hoþlar böyle.
Þen þakrak yürürken, istersen bir de þarký söyle
Derken…
Yaný baþýmda, elinde ekmek torbasý ile
Orta hal ve yaþça biriyle, ayný hizaya geliverdim
Tebessüm içindeydi, gülen gözleri
Bu onun; son bir anlýk mutluluðuydu, içten hissettiði
Bir tek adým, önüme geçti ki
Karanlýk bir siluetteki bir el, baþýna silahý bir tetiklik dayadý
Tek barutluk, kof bir ses
Pat…
Adam çuval gibi, yüzüstü seriliverdi yere
Nimetler saçýlý verdi, ayakaltlarýna
Günahsa, günah
Yazýksa da, yazýk
Kalpte, Allah korkusu olmadýktan sonra
Karýsýnýn can havli ile attýðý onca acýlý çýðlýklarý
Sanki
Birden bire patlatýveriyordu, kulaklarýmý
Çocuklarýnýn da, isyankâr feryatlarý sarmýþtý ortalýðý
Yaþlýca bir babanýn; diz baðlarý çözülüvermiþ, beli de kýrýlmýþtýr belki de
Acýlý bir anne yüreði, lime lime olarak parçalanýyordu
Kim bilebilirdi ki?
Arkadaþ ve akraba çevresinin de, yürek yangýnlarý da sardý bedenleri
Beynim uðultuyla döndü
Ve durdu birden; sanki de, tüm insanlýðý hedef aldýlar!
-Tutun!
-Yakalayýn þu zalimi, sakýn ha!
Kaçamasýn, diyebildim
Biri bir çelme takarak, yüzüstü yere yýkývermiþti
Sýrtýna basmýþtý bir baþkasý, depreþmesinler tüm zalim yürekliler diye
Yaklaþtým?
Zaten silahý da elinden fýrlamýþ, ileride yerde duruyordu
Parmaðýmý baþýna, sanki silahmýþ gibi dayadým
-Vurduðun kiþi, evine ekmek götürüyordu
-Ve o þehit oldu
-Vallahide, tallahide þimdi sen burada mundar gebereceksin, dedim
Aðlýyordu!
Çýrpýnýþlarý, çaresizlikten
-Affedin çocuklarým, annem, babam var
-Acýyýn, ne olur bana!
Be kardeþim; sen ona bu fýrsatý verdin mi ki, onunda buna hakký yok muydu?
-Kan davalýsý mýydýn, yok?
-Tanýyor muydun, yok?
Bre gafil; sen kimi vurduðunu da, bile bilemiyorsun?
Öylemi?
-Aðabey bana gösterdiler vurdum, bu iþ davamýz uðruna
-Tükürülmez bile biliyor musun, senin gibilerinin þu sýfatýna...
Doðulu- batýlý, Sað-sol, Alevi-Sünni, Laik-Laik olmayan, Kürt-Türk ne ki?
Hep de dava uðruna, bu davalar da ne ki?
Adalet ve Hakk’a niyetin içinde olmak, doðru dürüst yaþamak
Sað veya sola göre, zor ve farklý mý ki?
Türk veya Kürt kardeþim; dünya çapýnda batýda sýnýrlarý kaldýrýrlarken
Doðuyu acaba neden ki, bölüp parçalýyorlar?
Ve bu nedenini ben neden ki, bilemiyorum?
Dava adý altýnda ki bunca nankörlükten, otuz beþ bin kiþi mazlumken
Her gün de, her yerde þehitlerimiz varlar
Demokrasi adý altýnda, ýrakta milyonlarca Müslüman katledilirken
Bizim içimizde ki; satýlýk ve dönme körlerin elinden
Giderilemez, bunca üzüntü...
Apo denilen mundarýn; kýzlarý kirleterek, yüceltiyorum demesi gibi???
BU P.K.K VURDUMDUYMAZLIÐINI DA, NEDENSE HÝÇ ANLIYAMIYORUM BÝR TÜRLÜ…
Her konum da ve yerde nedense hep, Müslümanlar ezilir?
Ya da!
Ya bizler çok aptalýz, biliþte anlayamýyoruz
Söyler misiniz lütfen, tüm bunlarý kimler ki bilir?
Yoksa
Müslümanlarý öldürmek ve öldürtmek, batýlýlara kökten mubah mý sayýyoruz?
(23.08.2011)AZAP
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!