ýssýzca geçiyorken bir yaz daha
denizler biraz daha soðurken
yaðmura durmuþ gökyüzü altýnda
sarýya çalýyorken yeþiller günbegün
kýr kabuðunu kývrýldýðýn kozanda
aç kollarýný onu kucaklarcasýna
ve koþ
demiyorum sana
ya da aç perdelerini yüreðinin
cývýldaþan gün ýþýðýna
ve ýsýn
deðil
sýðýnsýn sevda koynuna
da deðil dökülen dilimden
sýmsýký dudaklarým
sýzmaz tek bir seda
ama önce
soyun usul usul
bütün korkularýndan
sýyýr bütün inançsýzlýðýný
yaralý tininden
aþka dair
yýrt paramparça teninden
karanlýðýný
ruhunu ele geçirmiþ
yanýk ellerin arasýndan
ürkekliðinle aymazlýða vurup
ardýna saklandýðýn masken
düþecek çýrýlçýplak
kuþattýkça aþk
her bir yanýný
seveceksin
eminim
hayýr hayýr
yine yanlýþ yerlere çekme
günahsýz sözlerimi
demem o ki
bana verme yüreðini
de aþktan mahrum etme
kendini
iyi gelir
göreceksin
atilla güler