Tam bir ömür yâr dedim, bu aþk yedi bitirdi Son gidiþi aklýmda, O kul beni yitirdi Kaybeden ben deðilim, kazanan da deðilim Bu yolun sonu aþktýr, sarp ve dik bir eðilim.
Damarýmda akan kan, taþýdýðým tatlý can Feda olsun aþkýma; bunu duysun, dört bir yan Her yer insanla dolu, baktým tek aþkým yoktu Biçare aþksýz kaldým, sanki bir yýlan soktu.
Yýllanmýþ þarap gibi, eskidikçe yakýyor Boþ yollara bakýyor, gözler yaþlý akýyor Aþk hayal bile olsa, gel aþkým ne olur gel Sana hasretle yanar, al kaným olmadan sel.
Çok çekti aþk elinden, yakaladý belinden Sýkýca sarýldý; der, su içtim yâr elinden Ne olur bana acý, sensin baþýmýn tacý Ölüme bir adým var, bu aþk ölümden acý. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.