Yola çýktým aþkým yok, buna þardým kaldým Bak yýllar alay eder, acý dersimi aldým Çok sevdim, sevilmedim; tek sebep oldu giden Düþündüm durdum neden, kabul etmedi beden.
Nefes alýrým derin, inan dolmadý yerin Aþk havasý esiyor, hem sýcak hem de serin El olmuþ, ayak olmuþ; hadi, kalkýyor dolmuþ Bindim bir umut için; bir baktým, yâr yok olmuþ.
Ýsyan etmek yakýþmaz, dedi gözyaþý silmem Mecburen sustum buna, yüreðim ne der bilmem Mektepli bilir dedim, mektepsizi arattý Kadere sordum neden; dedi, Allah yarattý.
Daha dün gibi zaman; akraba var, çok yaman Aþkta baþaktýr buðday; sonu bir sarý saman Seni çok sevdi kalbim; ayrýlýk var, dedi yâr Gönlüme yaðarken kar; hem zarardý, hem de kâr. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.