SADECE SANA FISILDIYORUM USTA
lemide
SADECE SANA FISILDIYORUM USTA
Bir düþ görüyorum usta
Kimseye söyleyemiyorum
yargýlamadan önce kulak ver bana
sadece senin kulaðýna fýsýldayacaðým
Bir karanlýkta yürüyorum
Aðaçlar kesiyor önümü
arkamda býraktýklarým çekiþtiriyor saçlarýmý
Kýzýl bir düþ kesiyor gözlerimi
düþ diyorlar cehennemin ta dibine düþüyorum
yedi katlý yerden çýkarýyorum bedenimi
kokuþmuþ yüreðimi sarýyorum karanlýðýn gelinliðine
Dilime kelepçelenmiþ bir isim
Ölüm çalýyor ýslýðýný yavaþça
Fýsýldýyor gel artýk zamaný
Azrail’in gözyaþlarý yýkýyor günahsýz bedenleri
düðün kurmuþ þeytanlar kendi cehennemlerinde
parmaklarýmda nakþedilmiþ ölüm
dudaklarýmda havarilerin unuttuðu son þaraptan bir tat
yanan sularý döktüler baþýmdan
kýzýlca kýyamet düþürüyorum etlerime
tohumunu yakýyorum günahkar düþlerin
Bir kýlýç výzýltýsý
Bozuyor gecenin mahremini
Sessizliðe gömülüyor sesler
Dilimi ýsýrýyordu kelimeler
içime kaçýyor nefesim
baþlar düþüyor kan yaðmuru arasýnda
kimliðini arýyor baþsýz bedenler cennetin kapýsýnda
ibadet ediyor gözünden kaçmýþ gözyaþlarým
El hâk
Deyip düzüldü gideceði yolun arkasýna
Mezarlardan fýþkýrýyor kurtlanmýþ gerçekler
bir ölünün yüzünden topluyorum geçmiþi
kendi gerçeklerimin altýnda ezilip topraða karýþýyorum
dipsiz kuyulardan af çekip
dilime düþürüyorum
bir fýrsat daha diye aklýmý kaçýrýyorum gizli köþelerime
bohçasýnda sakladýðý içsel sesimi býrakýyorum sunaklara
siyah bir süt akacak aðýz kenarlarýndan
silecek kanlý ellerin
riyakâr lýðýn çekirdeklerini döküyorum diþlerimin arasýndan
dur diyorum yar rab sýðýnýyorum sana deyip
kendi baþýmý kendim vuruyorum
kusuyorum yüreðimin içindeki dünyayý
yoksunluðumun arkasýna sýðýnýyor aç kurtlar
iki incir yapraðýna sakladýðým hayatýma girip çýkan insan siluetleri
sök al bendeki aklýmý
hadi usta çaðýr bildiðin tüm gizli cinayetlerimi
düþür dilinden parmaklarýma
harca beni bir hamlede
Beynimin mor kývrýmlarýnda hastalýklý bir düþünceyi öldürüyorum
eksiklerimle eksiliyorum
silkeliyor yalnýzlýk örümcekli zihnimi
bir yerlere yetiþmek ister gibi soluk soluðaydý gözlerin, bakýþlarýn
ve bil ki yakýnda bende sana geliyorum dedi
güz yapraðýnda eskiyen güneþin ardýndan soldurdum denizleri
kusacak köpük köpük içindeki ölümü suratýmýza
kasýklarýndan vurulan haksýzlýðýn hakkýný arýyorum
tek tek soruyor
ya hak diyorum
önce dilimi teslim ediyorum
sonra yüreðimi
didikliyor beni sorgu melekleri
saçlarýma taktýðým papatyalara karalar baðlatýyorum
yüzüme düþen ýþýk kadar saydamlaþýyor tenim
kimliðimi býrakýp mum ýþýðýnda söndürüyorum hayatý
kaçak þiirlerimi mirasýný
bir mezar taþýna deðiþiyorum
Bir avuç kanlý topraðý doldurup ceplerime
çekiyorum üstüme lekelenmiþ kefeni
þeytanlarla oturduðum pazarlýkta
yaradan sen döndür beni yeterki yolumdan
tüm sorgularýna cevapsýz kalmaya razýyým
terazinin kefesine akýl ve yürek
düþür þimdi birisini gözyaþýna salmadan isteyerek
giy kýzýl gelinliðini düþ peþime dedi Azrail
doldur içinden akan irinleri içir þeytana
uluyan çakallarýn önünde soyun esareti
sana tapmayan seninle ölmemeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.