Emm’oğlu
--------------------
ALEMÝN KAHPESÝ KANCIKTAN OLUR
BÝZÝM OROSPULAR BURMA BIYIKLI
---------------------
Bir þey sana, sana, böyle kendini
Doðrulmadý gitti, belin emmoðlu…
Bilen, bilir, tuzaðýný, fendini,
Her makamdan çalar, telin emmoðlu…
Burnun çize dursun, yer ve göðleri,
“Hâþâ” sen yarattýn, alçak daðlarý,
Gebe koydun, ölüleri, saðlarý,
Bilmem ki sen nasýl, ölün emmoðlu…
Kaç garibin ocaðýný, söndürdün,
Kaçýný kullandýn, kaçýn’ kandýrdýn,
Þeytaný da eþeðe, ters bindirdin,
Tükenmedi hilen, al ýn emmoðlu…
Hep saman altýna, su vermek iþin,
Yalanýn vadeli, yeminin peþin,
Neresi kuyruðun, neresi baþýn,
Ne de yaman çiften, nalýn emmoðlu…
Âleme okutup, “tebbet’i” tersten,
Bir ibret almazsýn, bin türlü dersten,
Edirne’den, Kars’tan, Merih’ten Mars’tan,
Dolanýp, dolanýp, gelin emmoðlu
Hemen her konuda, atýp tutarsýn,
Kimi görsen ilim, irfan satarsýn,
Deðme filozofa, bile yetersin,
Her þeyleri bir sen, bilin emmoðlu…
Hinlikte cinlikte, dahisin, dahi,
Gölükler götürmez, aldýðýn ahý,
Adam belliyorsan, kendini sahi,
El aynasý bil ki, elin emmoðlu…
Þerle geldi geçti, onca hayatýn,
Asla görülmedi, iyi niyetin,
Ne kadar da bozuk, cibilliyetin,
Ortada ibretlik, halýn emmoðlu…
Nefes alýp veren, ey canlý ceset,
Ýçin de dýþýn da, hep fitne fesat,
Tutmak imkânsýz sa, kökünden kes at,
Gýybetten ibaret, dilin emmoðlu…
Mangalda kül ko’man, lafa geldimi,
Paçadan kaparsýn, fýrsat buldumu,
Söyle yapmadýðýn, puþtluk kaldý mý?
Bir gün ettiðini, bulun emmoðlu…
Aklýn ermez iken, karaya, aka,
Bastýra, bastýra, herkesi fak a,
Uyandý kerizler, yutmuyor zoka,
Fes düþtü, göründü, kelin emmoðlu…
Ne kadar yabancýn, haysiyet, vakar,
Ha gayret, her kimden, ne kapsan, o kâr!
Dinin menfaattir, imanýn çýkar(!)
El, cebinden, çýkmaz, elin emmoðlu…
Emeksiz umanlar, boþa seðirdir,
Bilmeyen gafildir, kördür, saðýrdýr,
Kulun hakký, yerden, gökten aðýrdýr,
Vallahi yol deðil, yolun emmoðlu…
Doðruluk, dürüstlük, hepisi laf ta,
Bir sen uyanýksýn, gerisi saf ta,
Nerde imiþ “üç kuruþa, beþ köfte”?
Sýrýtýrken riyan, rolün emmoðlu…
Hünerlerin saymayýnan, bitmiyor,
Kim ne dese sana, hiç kâr etmiyor,
Ýçin, dýþýn birbirini, tutmuyor,
Belli mi ki saðýn, solun emmoðlu? ...
Hakikat hor olmuþ, o kör gözüne,
Ömrün ipotekli, elin kýzýna!
Sýkýysa bas da gör, hele bezine,
Böyle, böyle bitti, pilin emmoðlu…
Ýyiliði, kötülüksüz, ko’madýn,
Açýklarýn, bühtan ile, yamadýn,
Bir gün olsun, hatýr, gönül demedin,
Ýster gocun, ister alýn, emmoðlu…
Yok mu dur, sende hiç, utanýr bir yüz?
Kaliten kalmamýþ, seviyen dümdüz,
Bak “demedi” deme, ister darýl, kýz,
Koksa da gül deðil, gülün emmoðlu…
KURTOÐLU ‘ mu, mahkûm edip, sabýra,
Ardý sýra, gýybet et gez, ha bire,
Bazen “kibir, sadakadýr, kibire”! ! !
Ortada kalacak salýn, emmoðlu...
Aþýk Rifat KURTOÐLU.........ÇORUM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.