Zulümde Bağbozumu

Zulümde Baðbozumu

kýsa yol peyzajlarýyla geçiyor ömür
aðaçlar aheste hýþýrtýlý yarenlikli
güneþ yemiþ yüzlerle vuruluyorum insana
su zerrecikleri þavkýyor çimlerden içime
karanlýðým yok yüzüne sür isterim yüreðimi

kaskatý kesilirken havasý uðurladýðým yapraðýnýn
gidiþ gerekçelerimin kýpkýzýl ormanlarýnda kayboluyorum
seni uðurlarken giden ben oluyorum yokluða
ayrýlýðýn minesidir gözyaþlarým
hain bir sessizlikte ünlüyorum seni
sesimle adýn birleþince doðuyor umut
kendini ve beni unutmana

zulümde baðbozumu zamanýdýr anladýðýmý anladýðýnda
kýrýlýr eþya ýslanýr resim kayýp düþlerde aralanýr tül
devran imkansýzý aþmakta makulleþir
dað biter
soluðumdaki türküde bir sen
kendin sandýðýn tozlu yol kokusu
hasreti baþ köþeye oturtan keder gecede
biter anladýðýmý anladýðýnda soluksuz
acýnýn saðdýcý ayrýlýk
kýþ güzel gelecek
baharla sözleneceðiz

kesik çizgiler sýralanýr
har vurup harman savurduðum kaderimde
geri dönüþü yoktur girdiðim hiçbir sokaðýn
ve düþünmeden atarým her adýmýmý
senin içinliðinlerin çünkülerime verdiði
güvenle...








Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: