ÖMRE BİNERKEN ZAMAN
Dal biner dal üstüne, kanar taze budaðý
Arsýz yýl düþer ömre, susar dili, dudaðý
Gözleri seçemezken, uç uç böceklerini
Karla karýþtýrýyor erik çiçeklerini
Ýçi nasýl oyuldu anlamadý gençliðin
Aðaçlarý anarken bir asa kesmek için
Kuþ olup uçmak ister çocukluk günlerine
Birini yakalasa koyup kaçsa yerine
Deðiþmezken deðeri tende dolanan canýn
Kimse pirim vermiyor olgununa insanýn
Hayatla diþe diþtir bir þey artýk giz deðil
Daðlar avaz avazdýr vadiler sessiz deðil
El eder uzaklardan habersiz geçen yaza
Baðrýný açar þimdi, rüzgara ve ayaza
Sonuna geldi bilir maraton koþusunun
Yalnýz sesi duyulmaz duvar bir komþusunun
Geceyi iyi bilir karanlýðýn bilgesi
Duvarlarda gezinir gidenlerin gölgesi
Gözlerini oynatýr zamane yýlýþýðý
Bin yýllýk özlem duyar öpmek için ýþýðý
Güneþ eþik dibinden geçerken baþ eðerek
Bakar günün yüzüne þöyle gülümseyerek
Gözlerini çýkarýp savururken boþluða
Ýnan hiç benzemiyor yaþlýlýk sarhoþluða
Al artýk senin olsun güzeller güzelini
Yalnýzlýktan korkarým ey zaman ver elini
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.