Kar yaðýyordu Bir fýrtýna vardý Karanlýktý Ýstanbul gözlerin gibi. Camlar buðuluydu Ýsmimizi yazýyorduk Þiirler sýralýyorduk Kalbimizi çiziyorduk ve Dokunuyorduk ellerimizle. Fýrtýnanýn sesi ürpertiyordu içimizi Sarýlýyorduk birbimize sýðýnak gibi Saklanýyorduk bir kenara korunalým diye ama asýl maksat Birbirimize daha fazla sarýlmak içindi. Kar yaðýyordu Umrumuzda deðildi parasýzlýk Ýstanbul kargaþa Kalabalýk. Sevgimiz yetiyordu. Sevgi para etmez deseler bile. Kar yaðýyordu Yollar kapalýydý Sokaklar bile üþüyordu Iþýklar titriyordu Yalnýzlýk yaklaþmýyordu dokunduðumuz camlara. Aþk adýna yaraþýyordu Beyaz düþüyordu gökten Çünkü kar yaðýyordu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
onursevik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.