Ölümün Sessiz Çığlıkları
Yoruldum artýk sahte yüzlerden Anne
Her gece sabahlarakadar aðlamaktan
Sigara üstüne sigara yakmaktan
Mutluluðu hiç gelmeyecek olan
Yarýnlarda aramaktan çok yoruldum anne
Dört biryanýmda silahlar dört bir yaným acýlar
Delicesine yaþamak isterken ölümü özledim Anne
Yaþamaya sarýldýkça acýlar dört koldan sardýlar
Ellerimde kalan hayata dair yanýk bir türkü
Yüreðimdeki depremler öldürüyor beni Anne
Yüreðimde ýlýk bir sýcaklýk
Kör bir kurþun saplanmýþ Yüreðime
Ruhum direnmekte azraile teslim olmam diyor
Sanýrým yaþarken ölmek bu olsa gerek Anne
Baþýmda bimbir tane ölüm çýðlýklarý
Gece kan kusuyor sabahlarakadar
Bir göz beni gözlüyor ellerinde kelepçeler
Üzerime üzerime geliyor sinsice Anne
Pusu kurmuþ bana kalleþ hayat, ben ise
Üzerine üzerine yürüyorum ölümün
Eðer bu benim yaþadýklarým yaþamaksa
Alýn ruhumda sizin olsun gözyaþlarýmda
Ben üç beþ çapulcuya canýmý teslim etmem
Öyle kolay deðildir beni bir anda yýkabilmek
Bu ellerim nasýr kokuyor bu yürek kan kokuyor
Ben alýþkýnýmdýr yeniden doðup yeniden ölmeye
Onun için siz zahmet etmeyin sakýn
Ben gerekirse ölmeyide iyi bilirim Yaþamayýda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.